پزشکی و سلامت

زخم معده به معنی نوعی آسیب خوش‌خیم در معده است که نام دیگر آ. K. «پپتیک اولسر» است. در گذشته‌ تصور بر این بود که شیوه زندگی مانند علاقه زیاد به غذا‌های پرادویه یا شغل‌های استرس‌زا، ریشه زخم‌معده هستند، اما امروزه پزشکان دریافتند که علت اصلی زخم‌معده،رژیم غذایی یا استرس نیست بلکه آلوده شدن به باکتری خاصی به نام هلیکوباکتر پیلوری علت اصلی آن است.

این باکتری در بزاق وجود دارد و از طریق استفاده از قاشق و چنگال فرد آلوده یا خوردن غذای نیمه کاره دیگران منتقل می‌شود. برخی از دارو‌ها مانند آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، کتوپروفن و برخی دارو‌های درمان‌کننده بیماری آرتریت (درد و ورم مفاصل) ازجمله این داروهاست که می‌توانند باعث زخم معده شوند به همین علت باید از مصرف هرگونه دارو بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. مصرف سیگار و الکل هم از دیگر علل زخم معده است.

علائم و نشانه‌های زخم معده

رایج‌ترین علامت زخم‌معده، درد سوزشی که از جناغ سینه تا بالای ناف می‌تواند احساس شود. این درد به‌علت تماس اسید معده با منطقه آسیب، ایجاد می‌شود. این درد از یک ساعت بعد از غذا خوردن شروع می‌شود و تا ساعت‌ها ادامه پیدا کند همچنین شب‌ها شعله‌ور شده و می‌تواند فرد را از خواب بیدار کند. این درد در زمان خالی بودن معده بدتر می‌شود لذا باید از گرسنگی اجتناب کرد. زخم معده می‌تواند برای مدتی فروکش کند، ولی بعد از چند هفته علائم بیماری برمی‌گردد لذا حتما باید برای درمان به پزشک مراجعه کرد.
در موارد کمتر، علائم و نشانه‌های دیگری هم در زخم معده دیده می‌شود:
* بالا آوردن خون، که با رنگ قرمز یا سیاه مشخص می‌شود.
* وجود خون تیره رنگ در مدفوع یا قیری شدن مدفوع
* حالت تهوع یا استفراغ
* کاهش وزن بدون دلیل
* تغییر اشتها که فرد باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کند. البته باید دقت داشت که هر دردی زخم معده نیست. مهم‌ترین بیماری که علائم مشابه زخم معده دارد حمله قلبی است لذا از خود درمانی جدا بپرهیزید.
پزشک برای تشخیص زخم معده از آندوسکوپی استفاده می‌کند. در روش آندوسکوپی، پزشک توسط لوله باریکی که از دهان وارد معده شما می‌کند و سر آن نور است، داخل معده را می‌بیند و ممکن است از لایه داخلی معده، نمونه‌برداری کند (یعنی تکه‌ای بردارد) تا وجود هلیکوباکترپیلوری را بررسی کند. آزمایش خون و آزمایش تنفس نیز برای تشخیص هلیکوباکترپیلوری به‌کار می‌روند.

معمولا در افراد جوان اگر علامت‌هایی مانند کاهش وزن، کم‌خونی، استفراغ و احساس گیر کردن غذا وجود نداشته باشد و فقط درد معده داشته باشند، باید از آن‌ها آزمایش خون و تست تنفسی برای میکروب هلیکوباکتر گرفته شود و درصورت اثبات آن، درمان شوند. ولی در افرادی که بالای ۴۰ سال دارند یا دچار کم خونی، تهوع و استفراغ هستند یا احساس گیر کردن غذا دارند حتماً باید آندوسکوپی انجام شود، چون سرطان معده در کشور ما شایع است.

منبع: https://www.tabnak.ir

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال نوعی بیماری عفونی است که در اثر برگشت مو به داخل پوست، حفره ای حاوی مو بر روی پوست اطراف مقعد در بالای کمر و مابین کفل ها ایجاد می شود. این بیماری آزار دهنده می تواند موجب درد شدید، خارش، خونریزی، ترشحات عفونی و … گردد. کیست مویی در اثر سایش و اصطکاک پوست ایجاد میشود. از عوامل ایجاد کننده آن می توانیم به استفاده از لباسهای نامناسب با الیاف غیر طبیعی ، نشستن به مدت طولانی، چاقی، موهای ضخیم و پرپشت اشاره کنیم. این عارضه اغلب در جوانان و مردان شایع تر است. درمان کیست مویی با دارو یکی از راهکارهای پرکاربرد برای درمان این بیماری است.

کدام داروها در درمان کیست مویی موثرند؟

دارو ها یکی از عوامل اصلی در درمان بیماری کیست مویی به شمار می رود. داروها می توانند در برطرف کردن علائم آزار دهنده این عارضه موثر باشند. بیشترین داروهایی که برای درمان کیست مویی مورد استفاده قرار می گیرند، به این شرح است :

مسکن ها

این داروها در جهت کاهش درد بیماری موثر هستند و غالباً مورد توجه بیماران قرار می گیرد. از مسکن های پرکاربرد میتوانیم به استامینوفن یا ایبوپروفن اشاره کنیم. در صورتی که در شرایط زیر قرار دارید، قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت نمایید.

• مصرف داروهای پیشگیری از بارداری
• زخم های گوارشی مثل زخم معده
• بیماری کبد و یا کلیه مزمن

آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیکها به منظور کاهش عفونت بیماری مورد استفاده قرار می گیرند. مصرف آنتی بیوتیک قبل از عمل جراحی امری ضروری است. زیرا با کاهش عفونت بیماری، نقش اساسی در نتیجه گرفتن از درمان دارد. در صورتی که از آنتی بیوتیک برای درمان استفاده می کنید، داروها را تا انتها مصرف کنید تا فرآیند درمان به طور کامل انجام شود. قبل از درمان کیست مویی با داروی آنتی بیوتیک با پزشک مشورت نمایید.

تزریق فنل

یکی دیگر از روشهای درمان کیست مویی با دارو تزریق فنل است. در این روش ماده ای ضدعفونی کننده تحت عنوان فنل به کیست مویی تزریق می شود تا کیست مویی را درمان نماید. فنل باید با استفاده از بی حسی موضعی تزریق شود و قبل از تزریق برای جلوگیری از آسیب به سایر بافت ها ژل پارافین استفاده می شود. این روش ممکن است همراه با برداشت موضعی کیست انجام شود. مدت زمان بهبودی پس از تزریق فنل ۴ تا ۸ هفته است.

یکی از معایب فنل احتمال التهاب شدید است. از همین روی بیمارانی که با این روش درمان می شوند، می بایست یک روز را در بیمارستان بستری شوند. درمان کیست مویی با داروی فنل احتمال عود بالایی دارد.

احتمال موفقیت درمان کیست مویی با دارو

به طور کلی می توان گفت امکان درمان کیست مویی با دارو وجود ندارد. زیرا برای درمان قطعی موضع کیست باید برداشته شود. البته استفاده از دارو ممکن است در کاهش علائم بیماری کیست مویی مانند کاهش درد و التهاب موثر باشد. بهترین راهکار برای درمان کیست مویی استفاده از درمان های تهاجمی تری نظیر جراحی و لیزر است. از آنجایی درمانهای جراحی همراه با مشکلات بسیاری مثل درد، خونریزی، احتمال عفونت، قطعی نبودن درمان، دوره نقاهت طولانی مدت، به جای ماندن اسکار و … است، کمتر از جراحی برای درمان استفاده می شود. بهترین روش درمان کیست مویی لیزر است، زیرا هیچ یک از مشکلات جراحی را نداشته و درمانی قطعی محسوب می شود.

https://jarahlaser.com/%d9%85%d9%82%d8%a7%d9%84%d8%a7%d8%aa/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%a7%d8%b1%d9%88%db%8c%db%8c-%da%a9%db%8c%d8%b3%d8%aa-%d9%85%d9%88%db%8c%db%8c/

http://clinicmahna.simplesite.com

https://penzu.com/p/332066f9

https://otab.ir/property.php?estateId=22793

https://eforosh.com/srv/%D8%AE%D8%AF%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-c/%DA%A9%D9%84%DB%8C%D9%86%DB%8C%DA%A9-%D9%85%D9%87%D9%86%D8%A7-%D9%85%D8%B1%DA%A9%D8%B2-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D9%84%DB%8C%D8%B2%D8%B1-%D9%81%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%88%D9%84-%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%82-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%85%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D9%88-%D8%A8%D9%88%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%B1

http://clinicmahna.simplesite.com/443488767

آپاندیسیت مشکلی است که در آن آپاندیس پر از چرک شده و ملتهب می شود. آپاندیس یک زائده‌ی کوچک و انگشتی شکل است که از روده‌ی بزرگ و در ناحیه پایین و راست شکم منشعب می شود. هرچند آپاندیس هنوز فایده شناخته شده ای ندارد، اما می تواند باعث مشکلاتی جدی شود.

دلایل ابتلا به آپاندیس چیست؟

علائم اولیه و ثانویه آپاندیس

• ازدست دادن اشتها
• اسهال
• استفراغ سریع پس از شکم درد
• افزایش تورم، تب 99-102 درجه فارنهایت
• عدم توانایی در عبور گاز
• تقریبا نیمی از زمان، علائم دیگر ظاهر می شوند ، از جمله:
• درد تیز یا خفیف در هر جایی از شکم بالا و یا پایین، عقب و یا راست روده
• به سختی ادرار کردن
• استفراغ که با درد شکمی همراه است
• گرفتگی شدید عضلانی
• یبوست یا اسهال با گاز

درمان بواسیر یا هموروئید با روش های گوناگونی امکا پذیر است همانطور که گفته شد به واریسی شدن (گشاد شدن و پیچ در پیچ شدن ) سیاهرگهای مخرج بواسیر یا هموروئید گفته میشود

به طور کلی بیماری بواسیر یا هموروئید در ۵۰درصد افراد بالای ۵۰سال در جامعه شایع میباشد که فقط ۵۰درصد آنها علامت دار میشوند

علل شایع ایجاد بواسیر یا هموروئید: یبوست و اسهال طولانی وزور زدن در زمان دفع مدفوع میباشد از علل دیگر میتوان به ایجادشقاق و بلند کردن اجسام سنگین و چاقی وحاملگی و ارث اشاره کرد

علائم ونشانه های بواسیر وهموروئید:۱-خون ریزی بدون درد ۲-احساس دفع نا کامل مدفوع ۳-بیرون زدگی توده و تورم در ناحیه مقعد که با زور زدن در حین دفع مدفوع بیشتر میشود ۴-ترشح اطراف مخرج(دفع بلغم) ۵-خارش

نکته: بواسیر یا هموروئید هرگز سبب ایجاد سرطان نمیشود اما چون امکان همزمان آن وجود دارد در تمام موارد خاص در بالای ۴۰سالگی بخصوص اگر علامت اصلی فرد خون ریزی باشد جهت تشخیص دقیق ورد نمودن احتمال سرطان کلونوسکپی و رکتوسیگموئیدسکپی لازم است در ضمن بواسیر سبب خون ریزی سیاه رنگ نمیشود

انواع روش های درمان بواسیر یا هموروئید

بیماری بواسیر داخلی و بواسیر خارجی معضل درد ناکی است که برای آن روشهای درمانی مختلفی از جمله:۱- لیزر درمانی ۲-درمان بواسیر با رابربند ۳-درمان بواسیر با اسکلروتراپی ۴-درمان بواسیر با کرایو سر جری ۵-جراحی بواسیر با استاپلر ۶-درمان خانگی وداروئی نام برد که برای درمان بیماران به کار میرود.از این رو بعد از معاینه وبرسی میتوان متناسب ترین روش درمانی را برای فرد بیمار در نظر گرفت

بواسیر های داخلی را میتوان به چهار درجه تقسیم کرد :

بواسیر یا هموروئید درجه ۱:این نوع از بواسیر یا هموروئید بیرون زدگی ندارد وتنها علامتش خون ریزی از مقعد ویا دیدن خون بعد از دفع مدفوع میباشد

بواسیر یا هموروئید درجه ۲:در این نوع از بواسیر یا هموروئید شاهد بیرون زدگی در زمان دفع مدفوع می باشید ولیکن خود به خود بعد از دفع به داخل باز می گردد

بواسیر یا هموروئید درجه ۳:این نوع از بواسیر یا هموروئید در زمان دفع مدفوع از مقعد بیرون میزند وبه خودی خود به داخل باز نمی گردد و حتما باید با دست به داخل باز گردانده شود

بواسیر یا هموروئید درجه ۴:در این نوع از بواسیر یا هموروئید شاهد بیرون زدگی در زمان دفع مدفوع می باشید که دیگر با دست هم نمی توان آن را به داخل باز گرداند وهمیشه در بیرون مخرج باقی می ماند

حال که با انواع بیماری بواسیر یا هموروئید آشنا شده اید شما میتوانید با نحوه روشهای درمانی زیر آشنا شوید

درمان بواسیر یا هموروئید با لیزر و اشعه درمانی

گفتنی است یکی از روش های درمان بواسیر با لیزر یک فناوری نوین پزشکی است که بیمار درد کمتری در این روش تجربه خواهد کرد و دیگر نیازی به انجام استراحت مطلق نیز نخواهد داشت، به گونه ای که طبق بررسی های به عمل آمده استفاده از این روش درمانی برای مبتلایان به بیماری بواسیر و یا سایر بیماری های نشیمن گاه و همچنین جامعه پزشکی بسیار رضایت بخش تلقی می شود.

1. 1. روش لیزر درمانی هموروئید یا بواسیر(اشعه درمانی یا فتوکواگولاسیون مادون قرمزبا لیزر IRC)

از این روش برای بیمارانی که به بواسیر یا هموروئید داخلی درجه ۱و۲مبتلا هستند استفاده میشود که با علائم خون ریزی از مقعد ویا دیدن خون به هنگام دفع مدفوع مواجه میشوند و همچنین افرادی که هنگام دفع مدفوع زائده ای از مقعد انها خارج میشود که به خودی خود به داخل مقعد باز میگردد لیزر درمانی یا اشعه درمانی هموروئید یا بواسیر یک درمان سرپایی قابل انجام در مطب میباشد در این روش با تاباندن اشعه لیزر به روی پاکه بواسیر یا هموروئید باعث خشک شدن بافت داخلی هموروئید یا بواسیر شده که طی گذشت چند روز علائم بیمار بهبود مییابد این روش یک درمان موثر و رضایت بخش برای مراجعه کنندگان میباشد که بدون درد و خون ریزی است

1. روش جراحی هموروئید یا بواسیر با لیزر

این روش برای بیماران مبتلا به بواسیر وهموروئیدهای خارجی وداخلی درجه ۳و۴استفاده میشود که با علائمی همچون تورم ودرد همراه با خون ریزی در ناحیه مقعد احساس ودیده میشود ودر بعضی از افراد با بیرون زدن پاکه های هموروئید از مقعد در حین دفع مدفوع دیده میشود که باید با دست به داخل برگردانده شود ودر بعضی از افراد با دست هم به داخل بر نمیگردد این روش بدون بیهوشی و درد وخون ریزی با بی حسی موضعی به صورت سرپایی انجام میشود وبعد از عمل فرد بیمار میتواند بلافاصله به امور روز مره خود برسد

مزایای استفاده از لیزر

• این روش درمانی، به صورت سرپایی و با بی حسی موضعی انجام می شود
• در این روش درمانی نیاز ی به انجام بی هوشی وجود ندارد
• نیازی به بستری شدن و استراحت مطلق در این روش وجود ندارد، بدین معنا که فرد می تواند بلافاصله بعد از انجام عمل فعالیت های روزانه و اجتماعی خود را از سر بگیرد
• در این روش درمانی فرد احساس درد و یا خونریزی نخواهد داشت
• در این روش درمانی دیگر نیازی به استفاده از پانسمان یا همان تامپون وجود ندارد
• مدت زمان لازم برای انجام این روش درمانی کمتر از یک ساعت می باشد

https://darman.clinic/

اگر تابه‌حال به‌دلیل مشکلات گوارشی مانند یبوست به متخصص گوارش مراجعه کرده باشید، احتمالا نام کولونوسکوپی را شنیده‌اید. این اصطلاح که برای بسیاری از ما ترسناک به‌نظر می‌رسد، یکی از روش‌های متداول برای معاینه‌ی روده‌ی بزرگ (کولون) است. در واقع کولونوسکوپی یک تست غربالگری برای بررسی احتمال وجود سرطان یا توده‌های پیش‌سرطانی (پولیپ) در روده‌ی بزرگ است. در حین انجام این آزمایش پزشک می‌تواند از بافت‌های مشکوک نمونه‌برداری کند یا تمام توده‌ی غیرطبیعی را از روده بیرون بیاورد. اگر شما هم مانند بسیاری از افراد مدت‌هاست که به‌خاطر ترس، کولونوسکوپی‌تان را به تعویق انداخته‌اید یا کنجکاوید بدانید کولونوسکوپی دقیقا چگونه انجام می‌شود، با ما همراه باشید. در مطلب زیر روش انجام کولونوسکوپی، آماده‌سازی قبل از آن، عوارض و سایر تکنیک‌های جایگزین آن را به‌طور کامل توضیح می‌دهیم.

کولونوسکوپی چیست؟

کولونوسکوپی روشی است که به پزشک (معمولا متخصص گوارش) امکان می‌دهد داخل کولون (روده‌ی بزرگ) را بررسی کند. کولونوسکوپ، یک لوله‌ی ۱۲۰ سانتی‌متری و انعطاف‌پذیر با ضخامتی به‌اندازه‌ی یک انگشت است که در سر آن یک دوربین و یک منبع نور تعبیه شده است. سر کولونوسکوپ در داخل مقعد قرار می‌گیرد و تحت کنترل تصویری، به‌آرامی به جلو حرکت می‌کند تا وارد راست‌روده و سپس روده‌ی بزرگ شود. کولونوسکوپ معمولا تا روده‌ی کور که اولین بخش روده‌ی بزرگ است، پیش می‌رود.

دلایل انجام کولونوسکوپی چیست؟

کولونوسکوپی ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود. اکثر کولونوسکوپی‌ها به‌عنوان بخشی از برنامه‌های غربالگری برای سرطان کولون انجام می‌شوند. کولونوسکوپی در موارد تشخیصی اغلب به‌منظور بررسی علت وجود خون در مدفوع، درد شکمی، اسهال، تغییر در اجابت مزاج یا ناهنجاری مشاهده‌شده در تصویربرداری با اشعه‌ی ایکس از کولون یا توموگرافی کامپیوتری محوری (سی‌تی‌اسکن) انجام می‌شود. ممکن است به کسانی که سابقه‌ی پولیپ یا سرطان روده‌ی بزرگ دارند و نیز افراد با سابقه‌ی خانوادگی برخی از سرطان‌های غیرکولونی و مشکلات کولونی‌ای که ممکن است با سرطان کولون مرتبط باشند (مانند کولیت اولسراتیو و پولیپ‌های کولونی) توصیه شود که به‌صورت دوره‌ای کولونوسکوپی انجام بدهند چراکه خطر ابتلای آنها به پولیپ یا سرطان کولون بیشتر از سایر افراد است. اینکه فرد هر چند وقت یک‌بار باید کولونوسکوپی انجام بدهد، به درجه‌ی خطر و ناهنجاری‌های مشاهده‌شده در کولونوسکوپی‌های قبلی بستگی دارد. توصیه‌ی عموما پذیرفته‌شده آن است که حتی افراد سالمی که ریسک نرمالی برای ابتلا به سرطان کولون دارند، باید در ۵۰ سالگی و پس از آن هر ۱۰ سال یک‌بار کولونوسکوپی انجام بدهند تا در صورت وجود پولیپ‌ها در روده‌ی بزرگ، بتوان قبل از سرطانی شدن آنها را خارج کرد.

منبع: https://www.chetor.com

شیاف آنتی هموروئید یکی از داروهای رایج برای درمان هموروئید به شمار می رود که میتواند اثرات مثبتی را بر درمان این عارضه داشته باشد. هموروئید در اثر اعمال فشار زیاد به ناحیه مقعد ایجاد شده است و می تواند موجب تورم و اتساع عروق در ناحیه مقعد گردد. این بیماری همراه با درد، خونریزی، تورم، خارش و … ظهور نموده و نیاز به درمان به فوری دارد زیرا که در غیر این صورت علائم تشدید شده و درمان عارضه را با مشکل مواجه می کند.

موارد مصرف شیاف آنتی هموروئید

شیاف آنتی هموروئید دارای خواص قابض، ضد التهاب، بی حس کننده موضعی و …بوده و می تواند به سرعت علائم این بیماری مانند درد، سوزش، خارش، تورم و … را بهبود بخشد و درمانی موثر برای این عارضه به شمار می رود. در کنار رفع علائم هموروئید می توان از شیاف آنتی هموروئید برای درمان سایر اختلالات مجرای مقعد همانند التهاب راســت روده، شقاق همراه با فیستول و آزردگی و خارش اطراف مقعد استفاده نمود.

موارد منع مصرف شیاف آنتی هموروئید

استفاده از این دارو در دوران بارداری باید زیر نظر پزشک و با تشخیص او باشد. در صورتی که دچار مشکلاتی مانند دیابت، پرکاری تیروئید، فشار خون بالا، مشکلات قلبی و ادرار هستید، قبل از مصرف دارو پزشک مشورت کنید زیرا ممکن است شما را از مصرف آن منع نماید.

زمان و مقدار مصرف شیاف

بهترین زمان مصرف شیاف آنتی هموروئید پس از هر اجابت مزاج است. مقدار مصرف این دارو معمولاً یک شیاف صبح و یک شیاف شب است، البته ممکن است بسته به نیاز بر حسب دستور پزشک تعداد شیاف ها تغییر کند، باید برای استفاده از این دارو مطابق نظر پزشک عمل نمایید. قبل از مصرف دارو مقعد را با آب ولرم شسته و خشک کنید.

اگر مصرف یک دوره از دارو را فراموش کردید، در صورتی که به دوره بعدی مصرف نزدیک هستید، نیازی به استفاده مجدد از دارو نیست.

عوارض احتمالی استفاده از شیاف

این دارو عوارض چندانی را به همراه ندارد، اما ممکن است در اثر استفاده بیش از اندازه از آن اثرات جانبی دارو بروز نمایند. برخی از مهمترین عوارض جانبی شیاف آنتی هموروئید عبارتند از :

• خارش
• قرمزی
• راش پوستی
• سوزش 
• درد 
• واکنش های حساسیتی
• خونریزی مقعدی

در صورت مشاهده هر یک از این علائم که تا قبل از مصرف دارو وجود نداشته اند، مصرف دارو را قطع و با پزشک مشورت نمایید.

ادامه

https://www.youtube.com/watch?v=FUAFxoDlrbI&t=1s

http://medicinemagazine.blog.ir/1398/05/27/%D8%AF%D9%84%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D9%88%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%86

https://about.me/ghazalmah/edit

از دست دادن کنترل مثانه و بی اختیاری ادرار، یک مشکل رایج و شرم آور است. هنگانی که سرفه یا عطسه می کنید، شدت آن اتفاق باعث چکه و نشت ادرار می شود و شما به موقع به دستشویی نمی رسید. این اتفاق اغلب در افراد مسن می افتد و نتیجه اجتناب ناپذیر پیری است.

اگر بی اختیاری ادرار بر فعالیت های روزانه شما تاثیر گذاشته، به پزشک خود مراجعه کنید. برای بیشتر افراد، تغییر سبک زندگی ساده و یا درمان پزشکی می تواند باعث بهبود یا توقف بی اختیاری ادراری شود.

نشانه‌های بی اختیاری ادرار:

بخش زیادی از مردم گاهی، نشتی خفیف ادراری را تجربه می کنند. اما در برخی دیگر ممکن است این مقدار کمی بیشتر باشد.

انواع بی اختیاری ادراری:

بی اختیاری فشاری:

وقتی با سرفه، عطسه، خندیدن، ورزش یا بلند کردن جسم سنگین بر روی مثانه فشار وارد شود، ادرار نشت می کند.

بی اختیاری اضطراری:

یک نیاز شدید و ناگهانی برای ادرار کردن و ریختن غیر ارادی ادرار. شما ممکن است زیاد نیاز به ادرار کردن داشته باشید، از جمله در طول شب. بی اختیاری اضطراری ممکن است ناشی از مشکلات کوچکی مثل عفونت، یا شرایط جدی تر از جمله اختلال عصبی یا دیابت باشد.

آشنایی با انواع بی اختیاری ادرار

بی اختیاری بیش از حد:

هنگامیکه مثانه به طور کامل خالی نمی‌شود، اغلب یا مداوم چکه کردن ادرار را تجربه می‌کنید.

بی اختیاری عمل کردی:

اختلال جسمی یا روانی اجاره نمیدهد به موقع به دستشویی بروید. برای مثال، اگر ورم مفاصل شدید داشته باشید، ممکن است به اندازه کافی نتوانید سریع دکمه های شلوار خود را باز کنید.

بی اختیاری مخلوط:

شما بیش از یک نوع بی اختیاری ادراری را تجربه می کنید.

زمان مراجعه به پزشک

ممکن است برای صحبت کردن با پزشکتان در مورد بی اختیاریتان حس خوبی نداشته باشد اما اگر بی اختیاریتان مکرر است یا بر کیفیت زندگی شما تاثیر می گذارد، بسیار مهم است که به دنبال توصیه پزشکی باشید، زیرا بی اختیاری ادراری ممکن است:

_یک وضعیت و مشکل جدی تری را نشان دهد.

_فعالیت های شما و تعاملات اجتماعی تان را محدود کند.

_به خطر افتادن بزرگسالان مسن تر در هنگامی که به توالت می روند را افزایش دهد.

منبع: http://namnak.com